سلام بزرگوار
ممنون از حضورتان
بحث درباره آسيب شناسي عزاداري امام حسين ع و تحريف هاي عاشورا گسترده است و فرصت مناسبي مي طلبد اما چند سطري مي نويسم
امام راحل از قول ابن سينا نقل مي كنند كه پذيرفتن چيزي بدون دليل خلاف فطرت است . آري اگر هر شنيده اي را به خصوص از مداحان نپذيريم و به مطالب كه منابعش ذكر نمي شود اعتراض كنيم همه چيز در اين باره درست مي شد اگر با مطلب دروغ گريه كرديم و با مطلب حقيقي نگريستيم ميدان تحريف گسترده تر مي شود البته آنچه از تحريف لفظي خطرناك تر است تحريف معنوي است كه در آن معنا و روح چيزي عوض مي شود انشا الله كه فرهنگ عاشورا دچار اين تحريف خطرناك نگردد . چند مورد تحريف لفظي : جمله معروف (اگر دين جدم جز با كشته شدن من باقي نمي ماند پس اي شمشيرها مرا دريابيد ) شعر زيبايي است از شيخ محسن هويزي حائري در ديوان الحائريات وي كه به امام حسين ع نسبت مي دهند ، و يا سر به محمل كوبيدن حضرت زينب سلام الله عليها كه در كتاب ساختگي نور العين في مشهد الحسين آمده و مي گويند متعلق به قرن 5 است اما نثر آن متعلق به نثر قرن 13 است و قمه زنان با استناد به آن اقدام به قمه زني مي كنند
آيا اين سينه زني هايي که بيشتر به رقص پا در ميادين زورخانه يا به حرکات دسته جمعي و هيجان انگيز قبايل اوليه مکزيکي و آفريقايي شباهت دارد، مورد نظر ائمه ي اطهار است؟ آيا هر کس محکم تر پا بر زمين بکوبد، شيعه تر و وفادارتر است؟
آيا سر و صورت خراش دادن و خون از سر و صورت و سينه جاري ساختن، قمه زدن و بر زنجيرها تيغ بستن و ... امامان ما را خوشحال مي کند؟ آيا چهار دست و پا و در حال عو عو کردن به حرم رفتن، موجب پايداري مکتب تشيع است؟ آيا امامان ما از شيعه مي خواهند که سگشان باشند؟
هرگز ... امامان ما سگ نمي خواهند؟ امامان ما براي شيعيانشان شخصيتي قائل اند كه عو عو كردن آنها را نمي پسندند. امامان ما از شيعيانشان بزرگواري و انسانيت مي خواهند. آن بزرگواران، شيعياني مي خواهند كه در بحران ها همراهشان باشند تا اگر لازم شد با اخلاص تمام، وارد تنور شوند و بدون توجه به پي آمدهاي احتمالي، رو در وي ظالم و کنار مظلوم بايستند.
